Tobias Rehberger

เกิดที่เอสลิงเงน เมื่อปี พ.ศ. 2509 พำนักและทำงานอยู่ที่แฟรงก์เฟิร์ต

___

โทเบียส เรห์แบร์เกอร์ประสบความสำเร็จในการสร้างสรรค์งานเชิงสุนทรียะแบบข้ามแขนงอันเป็นเอกลักษณ์ของเขา ซึ่งครอบคลุมทั้งภาพ วัตถุ งานจัดวาง และการทำงานร่วมกัน นอกจากการก้าวข้ามขอบเขตหรือลำดับชั้นแบบแบ่งขั้วซึ่งหมุนรอบพลวัตของประเภทและบทบาทที่หลากหลาย เช่น ประติมากรรม/งานจัดวาง/สถาปัตยกรรม วิจิตรศิลป์/การออกแบบ ศิลปะ/ชีวิตประจำวัน และสุนทรียะ/การใช้งาน เขายังสำรวจอาณาบริเวณที่ ‘อยู่ระหว่าง’ ท่ามกลางสาขาต่างๆ เหล่านั้นอย่างสม่ำเสมอ ในนิทรรศการเดี่ยวที่ Gallery Baton ในปี พ.ศ. 2563 เรห์แบร์เกอร์ เผยให้เห็นงานจัดวางขนาดใหญ่ของเขาซึ่งเข้าไปแทรกแซงอย่างรุนแรงและใช้ประโยชน์จากโครงสร้างภายในเดิมของแกลเลอรีอย่างเต็มที่ นิทรรศการประกอบด้วยพื้นที่สามส่วนที่มีรูปภาพ วัตถุ และงานจัดวาง กำแพงขนาดมหึมาทั้งห้าปกคลุมด้วยภาพตามเส้นทางเดินที่นิทรรศการแนะนำ บรรยากาศที่ซ้ำซากจำเจของภาพถ่ายธรรมดาของเขาสร้างความแตกต่างที่ชัดเจนเมื่อเทียบกับขนาดของภาพที่ถูกขยายใหญ่อย่างมากเกินไป วิธีการที่น่าตื่นตาและเป็นไปตามธรรมชาติของเรห์แบร์เกอร์ นี้ชี้ให้เห็นว่าประสบการณ์ทางสายตามีความหมายอย่างไรใน ‘ยุคแห่งภาพ’

___

โทเบียส เรห์แบร์เกอร์อาศัยและทำงานในแฟรงก์เฟิร์ต ประเทศเยอรมนี และเป็นศาสตราจารย์ด้านวิจิตรศิลป์ที่ Frankfurt Städelschule ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2544 นอกเหนือจากรางวัล Golden Lion ของ Venice Biennale ในปี พ.ศ. 2552 แล้ว เรห์แบร์เกอร์ยังแสดงนิทรรศการเดี่ยวในยุโรปและประเทศอื่นๆ อีกมากมาย เช่น ที่ Stedelijk Museum, อัมสเตอร์ดัม (พ.ศ. 2551), ฟอนดาซิโอเน ปราด้า, มิลาน (พ.ศ. 2550), Museo Nacional Centro de Arte Reina Sofía, มาดริด (พ.ศ. 2548), หอศิลป์ไวท์ชาเปล ลอนดอน (พ.ศ. 2547), Palais de Tokyo, ปารีส (พ.ศ. 2545) รวมถึงนิทรรศการล่าสุดที่ Rockbund Art Museum, เซี่ยงไฮ้ (พ.ศ. 2562) เขายังได้เข้าร่วมแสดงงานในสาธารณรัฐเกาที่พิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยปูซาน, ปูซาน (พ.ศ. 2561), ควังจู เบียนนาเล่, ควังจู (พ.ศ. 2555), Black Box Lounge ที่ Leeum, Samsung Museum of Art, โซล (พ.ศ. 2555) และ Art Sonje Center, โซล (พ.ศ. 2547)

___

Photo credit: SWATCH