โดย อาร์โต ลินด์เซย์ ศิลปินจากรีโอเดจาเนโร หนึ่งในผลงานมหกรรมศิลปะร่วมสมัยนานาชาติ Thailand Biennale, Chiang Rai 2023
ในวันศุกร์ที่ 5 มกราคม 2567 เวลา 16.00 น.
ขบวนเริ่มจากวัดศรีชัยแม่มะ จนถึง โรงเรียนบ้านแม่มะ เชียงแสน (ใช้เวลาประมาณ 30 นาที)
https://maps.app.goo.gl/M2TfpZXt4sro2pyV6 to https://maps.app.goo.gl/JedZpnwo9SdK8jZV7
อาร์โต ลินด์เซย์ เป็นศิลปิน นักกีต้าร์ โปรดิวเซอร์ และนักแต่งเพลงแนวทดลองที่มีประสบการณืมากว่า 4 ทศวรรษ นอกจากนี้เขายังทำงานศิลปะแขนงอื่นๆไม่ว่าจะเป็นภาพยนตร์ วีดีโอ ศิลปะการแสดง และการจัดขบวนพาเหรด โดยเขามองว่าขบวนพาเหรดเป็นกิจกรรมที่มีหลากหลายมิติและเรียกร้องการมีส่วนร่วมของชุมชน และยังสะท้อนปรัชญาของเขาในการสลายเส้นแบ่งและเชื่อเชิญให้ผู้ชมกลายเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการสร้างสรรค์ ในมหกรรมศิลปะร่วมสมัยนานาชาติ Thailand Biennale, Chiang Rai 2023 เขาได้จัดแสดงผลงาน 2 ชุด ชุดแรกคือการจัดวางเสียงในที่สาธารณะขนาดเท่ากับจตุรัสของเมืองเล็กๆที่บราซิล และการจัดพาเหรดเพื่ออุทิศให้แก่ศิลปะพื้นบ้านและคนชายขอบของจังหวัดเชียงราย ในชื่อว่า LIQUID PAPER หลังจากจบการเดินขบวนพาเหรด ผลงานจากพาเหรดจะนำไปจัดแสดง ณ โกดังยาสูบ สำนักงานยาสูบเชียงราย จนถึงวันที่ 30 เมษายน 2567
เกี่ยวกับอาร์โต ลินด์เซย์
เกิดที่ริชมอนด์ เมื่อปี พ.ศ. 2496 พำนักและทำงานอยู่ที่รีโอเดจาเนโร
https://www.thailandbiennale.org/artists/arto-lindsay/
อาร์โต ลินด์เซย์ เป็นศิลปิน นักดนตรี และโปรดิวเซอร์ เขาเกิดเมื่อปี พ.ศ. 2496 ที่รัฐเวอร์จิเนีย สหรัฐอเมริกา แต่เติบโตที่ประเทศบราซิล และหลังจากใช้ชีวิตที่นิวยอร์ก 30 ปี เขาตัดสินใจเดินทางกลับมาใช้ชีวิตที่บราซิลอีกครั้งตั้งแต่ปี พ.ศ. 2547 และได้ก่อตั้งวงดนตรีชื่อ DNA ขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2520 พร้อมกับเผยแพร่ผลงานในอัลบั้มรวมเพลงชื่อดัง “No New York” ที่ Brian Eno เป็นโปรดิวเซอร์เมื่อปี พ.ศ. 2521 นอกจากนี้เขายังร่วมเป็นหนึ่งในสมาชิกของวง Lounge Lizards และต่อมายังได้ร่วมแสดงคอนเสิร์ตกับวง The Golden Palominos (พ.ศ. 2526) รวมถึงก่อตั้งกลุ่ม Ambitious Lovers ร่วมกับ Peter Scherer เมื่อปี พ.ศ. 2528 ด้วย และเผยแพร่ผลงานเพลงเป็นชื่อของตัวเองตั้งแต่ปี พ.ศ. 2533
___
ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2532 เป็นต้นมา เขาทำหน้าที่เป็นโปรดิวเซอร์ให้ศิลปินหลายคน ไม่ว่าจะเป็นผลงานอัลบั้มของ Caetano Veloso, Gal Costa, Marisa Monte, David Byrne, Waldemar Bastos, Thiago Nassif และ Ilê Aiyê และอีกมากมาย ซึ่งตลอดอาชีพการทำงานที่ผ่านมา เขาได้ร่วมผลิตผลงานกับศิลปินจำนวนมาก ทั้งศิลปินทัศนศิลป์ นักเต้น และนักดนตรี ไม่ว่าจะเป็น Ryuichi Sakamoto, Melvin Gibbs, Dominique Gonzalez Foerster, Vito Acconci, Matthew Barney, Laurie Anderson, Animal Collective, Amanda Miller, Heiner Goebbels และ Heiner Müller, Cornelius และฤกษ์ฤทธิ์ ตีระวนิช
___
ต่อมา ในปี พ.ศ. 2547 เขาได้เริ่มสร้างสรรค์ผลงานศิลปะในรูปของขบวนพาเหรด โดยเขามองว่าขบวนพาเหรดเป็นผลงานศิลปะรูปแบบหนึ่งที่มาพร้อมกับหน้าที่ทางสังคมที่มีความสำคัญในหลายด้าน โดยขบวนพาเหรดที่เขาสร้างสรรค์ขึ้นมามีการนำเอาระบบเสียงที่ออกแบบมาเป็นพิเศษมาใช้และยังได้รับการจัดแสดงที่งาน Venice Biennale งาน The Portikus ที่แฟรงก์เฟิร์ต และงาน Performa ที่นิวยอร์ก ปัจจุบัน เขายังคงให้ความสนใจในการนำเอาระบบเสียงแบบรอบทิศทางที่ควบคุมโดยนักแสดงมาใช้ในการแสดงคอนเสิร์ต